zondag 10 oktober 2010

Expeditie Fuji

Na deze luxe snufjes werd het hoog tijd voor onze avontuur op Mt Fuji. Aangezien het off season is, gaan er beperkt bussen en is het niet mogelijk om Mt Fuji in een dag te doen. Daarom is ons plan om halverwege te gaan kamperen en de volgende ochtend vroeg naar de top te gaan.

Off-season
Bij het beginpunt staat op een groot bord dat het climbing season van Mt Fuji voorbij is.


Dat is maar goed ook want Japanners beginnen compleet onvoorbereid (op slippers, korte broek en t-shirt) aan deze, in oktober toch wel serieuze, onderneming. De Jappanners houden zich strikt aan de seizoensdata, want na het gekrioel bij de toeristenwinkeltjes zijn we een paar honderd meter verder alleen. De berg ligt bezaaid met berghutten voor die duizenden Japanners in de zomer. Nu is alles dicht.


De Jappanners hebben brede paden aangelegd om de hordes wandelaars in de zomer in goede banen te leiden. Ze hebben zelfs speciale lawinetunnels gebouwd.


16 liter water
Ik had ergens gelezen dat er zelfs op de top `vending machines` (blikjesautomaten die je in Japan op elke hoek van de straat ziet) zouden staan. Ik dacht deze intelligente vraag te stellen bij de Tourist Office. De Japanse vrouw begon te bulderen van het lachen met een verrassend lage stem die ik me nog lang zal heugen op weg naar boven. `Onnozele Westerse toeristen`, moet ze gedacht hebben. Als ik over water begin komt er nog zo`n bulderlacht. En dus zijn we bepakt met in totaal 16 liter water (op hoogte moet er veel gedronken worden), bovenop al onze andere spullen. En inderdaad: op de hele berg is geen druppel water te vinden en ook de sneeuw is in deze tijd van het jaar bijna helemaal weg. Boven de 3000m vinden we een vlakke kampeerplaats.

De wolken komen opzetten en het begint lichtjes te sneeuwen. We maken snel eten met het Japanse gastankje onder mijn brander. Nog even ontstaat er een opening in de bewolking zodat we beneden de lichtjes van Kawakuchiko zien glinsteren.

Fuji-geluid
De temperaatuur daalt tot onder het vriespunt dus voor 19:00 uur zoeken we onze warme, donzen slaapzak op. In het donker luisteren we naar onheilspellende geluiden die het midden houden tussen de wind, een vliegtuig en onweer, maar we kunnen het niet echt thuisbrengen en houden het op het `Fuji-geluid` als tegenhanger van het Noorderlicht.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten